Het fonteintje aan de Koning-Albertlaan is ook verdwenen.
De stad moet verruimd en verbeterd worden en men breekt maar, zonder even na te denken wat men verwijdert. Men doet wel idiote en nutteloze opgravingen zoals op het Fochplein om iets te ontdekken onder de grond, maar voor de rest breekt men de erfstukken af zoals het fonteintje aan de Lei, waarvan het middelpunt een rechte lijn vormde, door het midden van de Boutslaan, met de deur van de hoofdingang van de Sint-Pieterskerk. Dit fonteintje werd aangelegd bij het creëren van de Koning-Albertlaan, net na de eerste wereldoorlog, toen de buurt van de Slachtstraat, met al zijn gangetjes en sloppen verdween en de Dijle werd verlegd.
Als kind ben ik nog gaan spelen in dat toen nog werkend fonteintje, een cirkel met de doorsnee van een zestal meter, met banken en rustplaats voor moeders met kleine kinderen. In de jaren 60 ging ik daar nog graag vermeien tot het in de jaren tachtig heeft gevuld met aarde en er bloemen heeft opgeplaatst. En nu, in 2010 wordt dit monumentje verwijderd, net zoals het plasplaatsje en net zoals de Vismarkt in de jaren 70. Ik dacht dat dit stadsbestuur toch meer doorzicht had dan de Sprokken, de Sina's en de Smetsen van de jaren 70, toen alles ineens moest plaatsmaken voor koning auto.
Dit is de enige foto, die ik van het fonteintje bezit. Zij dateert van 1963. Achteraan rechts, maar helaas niet zichtbaar is de oude muziekschool.
Het wordt tijd dat ik hier wegga. Leuven is Leuven niet meer....
Ondertussen heb ik deze nog gevonden, in oude fotoalbums. Eind jaren 30 (aanvulling 12/8/16)
