Het fonteintje aan de Koning-Albertlaan is ook verdwenen.
2010
De stad moet verruimd en verbeterd worden en men breekt maar, zonder even na te denken wat men verwijdert. Men doet wel idiote en nutteloze opgravingen zoals op het Fochplein om iets te ontdekken onder de grond, waar iedereen weet dat er niets is dan een paar oude kelders van negentiende-eeuwse woningen, men laat gevels zonder architectonische waarde staan, maar voor de rest breekt men de erfstukken af zoals het fonteintje aan de Lei.
Vanaf het middelpunt van het fonteintje liep een rechte lijn naar de deur van de hoofdingang van de Sint-Pieterskerk , en splitste de Boutslaan (Koning-Albertlaan) netjes in twee. Het werd er geplaatst net na de eerste wereldoorlog, toen de buurt van de Slachtstraat, met al zijn gangetjes en sloppen verdween en de Dijle werd verlegd. Het zou een kleine moeite geweest zijn, om dit niet eens grote bouwwerkje te laten staan. Er was plaats genoeg over.
Als grootmoeder mij van de school kwam halen bleef ik daar soms spelen. Het was ook maar op een boogscheut van ons huis in de Mechelsestraat 102 en vlak tegenover de school van "Uffra" De Wandeleer aan de overkant van de Dijle op de Amerikalei. .
Het was cirkelvormig met de doorsnee van een zestal meter, met banken en rustplaats voor moeders met kleine kinderen en er werd gretig gebruik van gemaakt. Ook in de jaren zestig was het er nog rustig verbeiden, maar het werd niet meer gebruikt als plonsplaats en aanliggende zandbak.
.
In de jaren tachtig heeft men het gevuld met aarde en werd het als bloembak gebruikt.
En nu, in 2010 wordt dit monumentje verwijderd, net zoals het kinderspeelplaatsje en net zoals de Vismarkt in 71. Ik dacht dat dit stadsbestuur toch meer doorzicht had dan de Sprokken, de Sina's en de Smetsen van de jaren 70, toen alles ineens moest plaatsmaken voor koning auto en zelfs het blauw genie van de "Vaartboelevaar" de Vismarkt liet afbreken, op vraag van enkele handelaars, voornamelijk uit de Mechelsestraat .
W.V. 2010
