22 october 1949
In het boek "Cultuurbezit Vlaanderen (1971)" wordt het huis nr 117 vermeld als een "Langshuis uit de 18e eeuw, verbouwd gedurende de 19e en de 20e eeuw".
Inventaris bouwkundig erfgoed : Te dateren in het tweede kwart 19de eeuw. Eertijds met dubbelhuisopstand: begane grond in 1912 door architect J. Vander Veken verbouwd tot winkelpui en garage met tot op heden bewaard karakteristiek, art-nouveau getint hout- en ijzerwerk.
Rongé woonde reeds in de jaren 20 op dit adres. Bakker Crabbe kan ik mij niet meer herinneren. Er waren wel verscheidene kinderen.
Op het brugje : Rechts bakkerin Crabbe - Rongé met vriendin.
De bakkersvrouw aan de overkant zal ik nooit vergeten.
Ook zij stuurde een telegram voor "gaaven bruiloft" van bompa en bomma. Ze waren ook al jarenlang bevriend.
Ik was er reeds 40 jaar weg en toch dacht ik haar nu en dan te ontwaren als ik door de Mechelsestraat reed. Ik vernam verleden jaar pas dat ze overleed in de jaren 90 en dus weet ik niet of zij het nog was aan de deur of haar dochter Yvette, die sprekend op haar lijkt.
Toen ik Yvette voor de eerste keer terug aansprak in 2010, wist ze mij nog te vertellen dat ze mij meenam naar de Kleuterschool van madame De Wandeleer op Amerikalaan. Ik herinner me niet dat ze met mij in de zelfde klas zat alhoewel ze ook van 1944 is. Ze is nooit verhuisd en herinnerde zich nog heel wat uit die ouwe tijd....
(Thuis sprak men van Crabbé, maar het is wel degelijk officieel zonder accent en Yvette Crabbe dringt er op aan dat haar naam correct wordt uitgesproken.)
De ganse familie Rongé met de bakkerin links onderaan. (foto's familie Crabbe)
In de 141 woonde ook de familie Segers - Rongé, de zus en de schoonbroer van de bakkerin. Ook zij stuurden een gelukwenstelegram.
Yvette Crabbe bij een jaarlijkse boekenverkoop in de Mechelsestraat in 2011.
Er was nog een bakker, in ons stukje Mechelsestraat, in nr. 135 : Bakker Collaer. Eigenlijk verwonderlijk dat er zoveel bakkers waren in zo'n kort stukje straat. Er waren ook twee kruidenierszaken. Van bakker Collaer herinner ik mij weinig, behalve dat zij een zeer lekker soort "suikerkoeken" hadden, die geregeld op tafel kwamen.
Mijn grootouders kenden de familie tamelijk goed en aan het telegram te zien, hielden ze wel van een grapje.
Jan, als ge vanavond zult staan
in uw vliegend vaan
toon u dan zoals voor 50 jaar
een flinke Haan
Ze hebben er wel iets moois van gemaakt in 2013.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten