Naar de papschool van Uffra De Wandeleer op de Amerikalei

Ook de directrice van Instituut De Wandeleer in de Amerikalaan,  Mevr. Huysecom wenste de jubilarissen het beste toe met een luxetelegram.

De kleuterklas in de school van "Madame De Wandeleer" 1947 - 1950

De naamplaat werd in de jaren zeventig geplaatst. 

Ik zou natuurlijk een uitgebreide geschiedenis over deze school kunnen schrijven, maar dat ga ik aan anderen overlaten. Ik ga proberen weer te geven wat ik uit mijn kleutertijd heb onthouden.
Een moeder die voor het eerst haar driejarige kleuter aan de poort afzet, wenende kinderen, een troostende juffrouw, een schrammetje op het been dat werd goedgemaakt door het schilderen van een rood katje in mercurochroom, een kind dat in zijn broek gedaan heeft en een boze juffrouw, prikken en plakken, ..er zijn nog zo veel kleine herinneringen.

De zandbak, achteraan. Daar speelde ik geregeld in tussen 1947 en 1950. Bovenstaande foto is van een tiental jaren later..... De foto onderaan schijnt iets ouder te zijn. De zandbak verdween toen het podium hierboven werd gemaakt.  (Met dan aan Jan Cauwenberghs voor deze foto's)

De klassieke drommedaris..... met Rita tussen de bulten.

Een klasgenootje

André Bernaerts en grootmoeder Bernaerts - Forceville. Ze hadden een snoepfabriek onder de Keizersberg in de Burchtstraat en grootmoeder bracht geregeld snoepgoed mee voor al de kleuters; Toen ik bovenstaande  foto zag in 2011 herkende ik haar onmiddellijk....

Dit is André aan zijn molen in 1975 en links mijn dochtertje Nele. André herkende mij niet meer maar ik hem wel en ik heb hem er bewust bijgezet. Vele jaren later was hij heel blij met deze foto.

Andre Bernaerts nu.(2011)

Onlangs vroeg ik aan mijn klasgenootje Andréke Bernaerts (nu al lang geen Andréke meer maar een bijna zeventiger zoals ik)  of hij dit nog kende.
"Zou ik dat niet meer kennen ? ", was zijn antwoord.

Het was tussen 1948 en 1950 en het ging zo.

 'k Heb zeven kippen en een haan

En een tamme pelikaan

En een hondje een een katje en een bokkie

En een lieve koekeroe

En een bonte kaketoe

En een konijntje in een pasgeverfd hokkie

En een vinkie en een kraai

En een schele papagaai

Die op 't ogenblik geplaagd wordt door de luisjes

En een merel en een spreeuw

En een opgezette leeuw

En een sigarenkistje met vier witte muisjes

(Volledige tekst teruggevonden dank zij Internet.)

Soms bracht grootmoeder mij naar de school, soms ging ik met een van de buurmeisjes van de bakker van wie ik me vooral Yvette  herinner. Zij was  even oud als ik. Of we in dezelfde klas gezeten hebben weet ik echt niet meer.
Soms ging ik met mijn vier jaar oudere broer , die dan doorliep naar de Slabberdoekskes aan de Brusselsepoort. Drie jaar later zouden wij ook voor een tijdje samen naar deze lagere school gaan.

Ook grootmoeder bracht mij soms naar de school.

De grootouders van André waren goed bevriend met mijn grootouders en de dochter, moeder van André was een jeugdvriendin van mijn moeder Jeanne schievers. En natuurlijk kregen Jean en Amelie ook bloemen  met een kaartje toegezonden in oktober 1949

André Bernaerts  en Willy Vounckx in 2012 - een weerzien 60 jaar later

Mijn eerste toneelstukje. Ik weet niet waar de tekst vandaan komt, maar hij zit 65 jaar later  nog in mijn hoofd..Ik  was de dokter en een klasgenootje het boerinneke. Dit werd opgevoerd voor de ouders.

Dokter en Boerinneke

-Dag meneer doktoor.

-Dag boerinneke , wat zal u behagen ?, 

-Ach meneer doktoor, ik heb zo een pijn in mijn buik, dat ik denk dat ik een muis heb ingeslikt.

-Wat, een muis ? 

-Jaja, meneer doktoor, ik voel het, zij gaat op en af......

-Wacht, ik zal eens in mijn dagboek kijken....Jaja, ik weet het al. De remedie is heel simpel. Slik een kat in, die zal de muis wel vangen.

-Dank u wel meneer, doktoor, dag meneer doktoor.

-Dag boerinneke....

Ik weet echt niet meer wie "het boerinneke" speelde en ik weet zelfs bijna niet meer wie er met mij in de kleuterklas zat. Een zekere Tips, die ik mijn half leven overal tegenkwam, Yvette Crabbe van de bakker in de Mechelsestraat, en het eerste meisje dat ik ooit geweldig leuk vond : Godelieve Vranken van de Koloniale Waren in de Half-Maartstraat nr 4.

1. Yvette Crabbe en Godelieve Vranken
2. 
   

Samen met Yvette en waarschijnlijk nog enkele kinderen uit de buurt, gingen wij samen naar de kleuterklas.

Je kunt niet geloven hoe gelukkig ik was Godelieve (zaliger) nog eens terug te zien, alhoewel ze hier al wat ouder is dan in de tijd dat ik ze als kind gekend heb. ) Ik herkende haar onmiddellijk alhoewel het meer dan 50 jaar geleden was.

Yvette nu, met de foto van haar moeder, bakkerin Crabbe - Rongé  en onderaan tijdens een boekenverkoop in de Mechelsestraat, waar ze nog steeds in het ouderlijk huis  woont. (2012)

Yvette herinnerde mij eraan dat we dikwijls samen naar de kleuterschool gingen. Het was niet ver, een paar honderden meter.... Deze herinnering was ik kwijt.

Yvette vertelde me meer. Over haar zuster en haar broer die ik niet gekend heb. En over de prachtige dochter die ze heeft.....

Sint-Pieters stond er toen nog niet, maar toen ik deze foto maakte, ergens in de sixties was de school "De Wandeleer" er nog steeds. Zelfs mijn neefjes liepen er nog school in de jaren 70. En ik ben er toen nog eenmaal binnen geweest. Waarom heb ik er toen geen foto's gemaakt ? Ik had toen wel andere zorgen aan mijn hoofd...

Het onlangs verdwenen fonteintje aan de overkant van de Dijle. Het werd lang als bloembak gebruikt, maar toen wij naar de kleuterklas gingen was het nog in gebruik en was het er leuk vertoeven.






Geplaatst op 11/5/2014   Wordt regelmatig gecorrigeerd en aangevuld.